Geplaatst door Wielerpooltjesexpert NostraHoekstra â aka Martin Hoekstra â houdt wederom speciaal voor WielerOrakel een dagboek bij voor de Vuelta 2022. Hij neemt je mee in zijn gedachten en overpeinzingen bij het kiezen van zijn ideale Scorito-team. Enjoy!
Lunes 12 de septiembre
Buenos dĂas, diario!
Tot mijn grote spijt is het niet gelukt om tijdens de Vuelta in mijn geliefde WielerOrakel-dagboek te schrijven. Na een leuk begin â met een bezoek aan de ploegentijdrit in Utrecht â was al snel duidelijk dat er deze weken weinig tijd ging zijn om sport te volgen. Mijn âechte werkâ kwam in het geding. De boodschap van hogerhand: maak het huidige project twee maanden eerder af, want we hebben een belangrijkere taak in het verschiet.
Fijn⊠en mijn wielerpooltjes dan? âNiet belangrijkâ, volgens de managers. Wat een leeg bestaan hebben die lui! Enfin, september werd geen Vuelta-maand, maar deadline-maand. âWerk de weekenden maar door, dan kan je die in december als vakantie opnemen.â Had Scorito maar een spelletje voor veldrijdenâŠ
Heb ik dan niks meer gezien van de Ronde van Spanje? Jawel, een hĂ©Ă©l klein beetje. Ik moest het doen met hier en daar een korte samenvatting of de laatste 10 minuten van een etappe. Mijn pooltje vulde ik daarom elke ochtend âop gevoelâ in. Werkt dat? Nee! Als je geen tijd hebt om goed uit te zoeken hoe een bepaalde beklimming precies loopt, of hoe je renners zich voelen, is het net roulette. Dan moet je een beetje geluk hebben. En dat had ik niet.
Elke keer als ik een gokje nam met een âaanvallerâ (meestal Carapaz) als kopman dan werd het een klassementsdag, of andersom. Eigenlijk was het vrijwel iedere rit a shot in the dark. Op die manier heb ik veel punten laten liggen. Het voordeel van deze ronde was wel dat ik weinig fout kon doen qua opstelling. De laatste week had ik nog 11 renners in koers, dus nog maar 2 coureurs om op de bank te zetten (en zelfs dan lukte het me nog er een paar keer naast te zitten).
Het resultaat was een schamele 83,5%. Hierdoor blijft mijn Wielerindex nog altijd onder de 99% steken. Een echte topklassering in die ranglijst is nu kansloos, totdat ik deze score kan âophalenâ bij de volgende Vuelta⊠Het is extra wrang als je weet dat er een bewezen systematiek is om het niveau van de gemiddelde âwielerpooltjesgokkerâ te ontstijgen. Helaas was ik gedoemd om op dat niveau te blijven acteren, want voor die methode is wel een beetje tijd nodig.
Ik was gelukkig niet de enige fanatieke speler die moeite had met deze ronde. Tijdens mijn spaarzame momentjes op Twitter proefde ik dat behoorlijk wat (niet-Vlaamse) wielerfans afhaakten bij de Vuelta. De vele uitvallers, het (naar verluid) saaie koersverloop, de beperkte spanning in de strijd om de eindklassementen en een ouderwets drukke septembermaand zullen ongetwijfeld hebben bijgedragen aan het verminderde enthousiasme.
Balen dus! Maar er is ook iets positiefs te melden. Ik had er een fotofinish voor nodig, maar ik kan weer een subleague-overwinning bijschrijven! Het verschil? 1 punt! Eigenlijk had ik niet verwacht dat iemand nog zĂł dichtbij zou komen. In de laatste week bleef mijn voorsprong vrij constant tussen de 150 en 200 punten hangen. De tegenstanders hadden namelijk nĂłg meer pech. Een aantal deelnemers kon de Vuelta precies âuitfietsenâ met 9 renners.
Met de eindpunten kwam Ă©Ă©n tegenstrever nog akelig dichtbij. Het ging om iemand uit het kamp ânot to Roglicâ, die in de laatste dagen uit de krochten van de ranglijst omhoog was gekropen en met Eddy, Mas, Ayuso, Almeida en Arensman nog een behoorlijke klapper maakte.
Nu moeten we tot aan februari (!) wachten voor we de degens weer kunnen kruisen. Ik hoop dat Scorito die tijd goed gebruikt om het Klassiekerspel wat bij te schaven. Ik heb nog geen goede methode gevonden om al in februari de wielerklassiekers van april te voorspellen, dus daar mogen ze wel iets op verzinnen. In de tussentijd vermaak ik me in december dan maar met het WK-darts-spelletjeâŠ
De belangrijkste les, na afloop van de drie grote rondes? Bij wielerpooltjes speelt er altijd een factor âgokkenâ en âgelukâ mee, maar de vaste methode om die factor zo klein mogelijk te houden, werpt Ă©cht zijn vruchten af!
Miércoles 17 agosto
Buenos dĂas, diario!
Roglic, Carapaz, Hindley, Almeida, Yates, Mas, Evenepoel, OâConnor, Sivakov, Kelderman, Ayuso, Woods, Meintjes, Rodriguez, MA Lopez, MĂ€der, Buitrago, Pozzovivo, Quintana, Valverde, Nibali, Geoghegan Hart, Arensman, Landa, JP Lopez, Chaves, Carthy, McNulty. Zomaar wat namen â in willekeurige volgorde â van wat renners die in potentie top 10 kunnen rijden in deze Vuelta. En misschien vergeet ik er dan nog een paarâŠ
Veel informatie over de vorm, ambities en teamverhoudingen van dit leger aan goede klimmers is er niet. Zoals ik de vorige keer al schreef, is deze Ronde van Spanje een van de moeilijkste Scorito-puzzels die ik mij kan herinneren. Ook op Twitter en andere fora zie je dat veel fanatieke spelers hun hoofd breken over alle dilemmaâs. Daarmee is deze GT misschien wel de leukste in tijden, al denk ik daar misschien na een paar etappes heel anders overâŠ
Wat betreft de âkwestie Roglicâ neig ik er steeds meer naar om hem âgewoonâ mee te nemen. De woorden van Zeeman in de Telegraaf deden mij sterk denken aan zijn uitspraken vlak voor Parijs-Roubaix, toen Van Aert zogenaamd als knecht zou starten. En had Wout geen last van zijn knie vlak voor de Tour? Zandstrooierij is Jumbo dus niet vreemd. Bovendien kan de gewezen schansspringer ook een karrenvracht aan punten binnenhalen als hij niet in topvorm is. Roglic thuislaten voelt als een echte âalles-of-niks-keuzeâ, terwijl ik toch vooral hoop op winst in de subleague en een mooi herstel van mijn Scorito-index.
Gisteren heb ik mijn tabel voor de verdeelsleutel nog eens ingevuld. Dat leverde weinig veranderingen op ten opzichte van het concept dat ik eerder op Twitter deelde. Ik ga voor 6 sprinters, 3 heuvelmannen, 8 klassementsrenners, 2 aanvallende klimgeiten en een teamgenoot van een van de topfavorieten (voor zowel de TTT als het eindklassement).
Over mijn huidige keuze voor de GC-mannen ben ik eigenlijk best tevreden. Ik heb een lesje geleerd uit de geschiedenisboeken, van de vorige keer dat de Spanjaarden de stad Utrecht âin bezitâ hadden. Daarvoor moeten we wel even 450 jaar terug, naar de Tachtigjarige Oorlog. Destijds, in 1577, waren de Utrechtse burgers de Spaanse soldaten zo zat dat ze het Zuid-Europese garnizoen uit Kasteel Vredenburg verjoegen, waarna verzetsvrouw Trijn van Leemput het initiatief nam het kasteel te slopen om terugkeer door de vijand te voorkomen. Geen twijfel, recht toe, recht aan.
GeĂŻnspireerd door dit verhaal neem ik de dure maar âzekereâ klassementsmannen vrijwel allemaal mee. Ik ga niet âop zoekâ naar redenen om ze thuis te laten en zo budget te besparen. Van die 5/6 mannen weet ik in ieder geval wat ze kunnen en wat ze ambiĂ«ren. Het GC-team vul ik aan met goedkopere klassementsrenners, die in mijn ogen ongeveer dezelfde kans maken op een top 10 als de âmiddencategorieâ. Geen tijd voor gemodder en getwijfel in de prijsklasse van 2,5 tot 3,5 miljoen, neerhalen dat kasteel!
Hiervoor heb ik tevens wat budget gespaard door het thuislaten van Alaphilippe (te veel twijfels voor 3,5 miljoen en genoeg alternatieven voor punch- en aanvalsritten). Dan rest mij nog om knopen door te hakken over het sprintersgilde. Daar liggen wat mij betreft veruit de grootste twijfels!
Komt Merlier na âNederlandâ nog aan sprinten toe? Ik betwijfel het.
Is Ackermann hersteld van zijn val op het EK? Hij zegt van wel, maar waarom zitten zijn vingers dan ingepakt?
Is Bennett op tijd in vorm? Het lijkt me sterk, maar het kan.
Een zekere sprintkopman voor de 6 vlakkere ritten zit er dus niet tussen. De categorie eronder? Groves en Coquard lijken goede keuzes â ze kunnen in ieder geval het âSpaans vlakâ goed aan â maar ze hebben in het naseizoen nog weinig laten zien. De ambities van Pedersen zijn wat schimmig. Komt hij slechts twee weekjes warmrijden voor het WK, of gaat hij drie weken serieus koersen (bijvoorbeeld voor het puntenklassement)?
Kijken we nog een prijsklasse lager, dan is het van Teunissen en Vendrame niet duidelijk of ze overal gaat meesprinten en bij McLay heb ik twijfels of hij de heuvelachtige finales aankan. Thijssen lijkt me daar de meest veilige optie.
Ook in de goedkoopste regionen is er twijfel. Wat is de verdeling tussen Arndt en Degenkolb? Vooralsnog onduidelijk. Gokje dat lead-outs Van Poppel en Molano zelf punten gaan pakken? Risky. Peñalver is best duur voor zijn kwaliteiten en Wright zie ik ook niet vaak meesprinten. Stewart en Einhorn zijn dan wellicht de âpareltjesâ op dit gebied.
Voorlopig vooral vragen en weinig antwoorden. Hopelijk komt er nog wat informatie uit interviews vlak voor de start, anders wordt het qua sprinters toch een behoorlijke âshot in the darkâ.
Lunes 15 agusto
Buenos dĂas, diario!
âTo Roglic or not to Roglic?â, dat lijkt de hamvraag voor alle Vuelta-pooltjes tijdens deze warme nazomer. Normaal gesproken is de Sloveen (6 miljoen) natuurlijk een vaste waarde in elk Scorito-team, maar er bestaat grote onduidelijkheid over zijn fysieke gesteldheid na zijn opgave in de Tour.
Scorito-technisch lijkt deze Ronde van Spanje een beetje op de Giro van 2021. Egan Bernal gold toen als de topfavoriet, maar hij kampte vlak voor de start nog met rugproblemen. Destijds maakte ik de keuze om de Colombiaan niet mee te nemen, omdat een rugblessure mij funest leek voor een goed klassement. Dat heb ik geweten, want het werd de slechtste grote rondes uit mijn âpooltjescarriĂšreâ.
Voorlopig zit ik daarom op de lijn âto Roglicâ. Een topteam als Jumbo (of in de Giro destijds Ineos) stuurt een renner van het allure van Roglic (of Bernal) niet als kopman naar een grote ronde als ze niet verwachten dat hij om de winst kan meedoen. Toch is er eerst meer informatie nodig om deze Shakespeariaanse kwestie op te lossen. Wat zegt hij zelf over zijn voorbereiding en vorm? Wat zijn de overwegingen van de ploegleiding? Voorlopig is het wachten op die informatie voordat ik deze knoop kan doorhakken. Om niet al te veel tijd te verspillen, maak ik alvast een team mĂ©t en een team zĂłnder Roglic, zodat ik snel kan schakelen als er pas vlak voor de start meer informatie bekend wordt.
Ook in sprintersland is het twijfelen geblazen. Voorlopig denk ik eraan om Ă©Ă©n dure sprinter te selecteren. Daarvoor zat ik lange tijd op de lijn van Ackermann, maar het is afwachten wat de gevolgen zijn van de val van afgelopen zondag op het EK wegwielrennen. Merlier is waarschijnlijk de snelste van het gezelschap, maar die komt na de Nederlandse etappes misschien niet veel meer aan sprinten toe. In mijn zoektocht naar een zekere sprintkopman hoop ik eigenlijk dat DĂ©mare nog aan de FDJ-selectie wordt toegevoegd, alhoewel dat de glans van potentieel pareltje Jake Stewart wel wat wegneemt. Op deze manier ga ik zelfs weer twijfelen over Sam Bennett, die ik tijdens mijn bezoek aan de WielerOrakel Podcast nog als âno goâ had genoemdâŠ
Als we kijken naar de heuvelspecialisten, dan spotten we ook daar zoân âmaakt-het-of kraakt-het-rennerâ met Alaphilippe (3,5 miljoen). In potentie is de Fransman misschien wel de beste puncheur (in ieder geval als Roglic niet top is), maar er zijn behoorlijke twijfels over zijn vorm na een lange afwezigheid door die verschrikkelijk val in Luik-Bastenaken-Luik en een pittige Covid-infectie. Het lijkt erop dat hij niet in zijn beste doen aan de start komt, maar Flipje is typisch zoân renner die er plots weer kan staan. Of dat al tijdens de Vuelta is, of dat hij die ronde juist gebruikt om zich warm te rijden voor het WK⊠dat is de vraag.
Tenslotte is ook een potentieel pareltje â waarvan ik de naam nog niet durfde uit te spreken tijdens de podcast â in de twijfelzone terecht gekomen. Ik hoopte namelijk dat Manuel Peñalver over het hoofd zou worden gezien door de Scorito-scouting, en dat ik de ânieuwe Aberasturiâ voor 500k of 750k kon oppikken. Met zijn prijskaartje van 1 miljoen is hij eigenlijk wel een beetje âpareltje afâ, en moet ik hem toch maar even heroverwegen.
Er ligt dus nog een lastige puzzel, maar eigenlijk vind ik dat juist wel leuk. De afgelopen Giro en Tour was het budget gevoelsmatig behoorlijk ruim, terwijl ik nu het idee heb dat ik veel meer harde keuzes moet maken tussen echte toprenners. Tegelijkertijd is de Vuelta ook vaak de grote ronde met de slechtste informatiepositie, omdat de media er minder aandacht aan besteden. Wat dat betreft staan we als pooltjesfanaten voor de lastigste uitdaging van het jaar.
Voorlopig is het nog wachten op veel teamselecties, die voor de Ronde van Spanje vaak pas laat binnendruppelen. Ondertussen heb ik alvast veel zin in mijn bezoek aan de ploegentijdrit in Utrecht. Zoân start in Nederland geeft toch wel wat extra beleving bij zoân ronde, iets wat ik de afgelopen twee edities van de Vuelta toch beduidend minder had. Dat resulteerde er vorig jaar zelfs in dat ik mijn team 10 minuten voor de deadline zonder enige onderzoek bij elkaar klikte. Het resultaat was een schamele 63,7%. Het is tijd voor revanche, en hopelijk kan ik dan na een goede Giro en een aardige Tour weer doorstijgen naar de 99% in de Scorito Wielerindex.
Morgen eerst maar eens de tabel updaten voor het bepalen van de verhoudingen. Ik verwacht geen grote veranderingen ten opzichte van het concept, maar wie weet levert het nog een ander inzicht op. Ik zal hem in ieder geval delen in mijn volgende blog!
LEES OOK: VUELTA 2022 â VOORSPELLING ALGEMEEN KLASSEMENT
LEES OOK: VUELTA 2022 â VOORSPELLING SPRINTKLASSEMENT
LEES OOK: VUELTA 2022 â VOORSPELLING BERGKLASSEMENT
LEES OOK: VUELTA 2022 â VOORSPELLING JONGERENKLASSEMENT
LEES OOK: VUELTA 2022 â VOORSPELLING ETAPPE 1
LEES OOK: VUELTA 2022 â SCORITO-TIPS VUELTA
LEES OOK: SFEERIMPRESSIE EN UITSLAG WIELERORAKEL WIELERQUIZ 2022
LUISTER OOK: SCORITO-TIPS VUELTA 2022
LUISTER OOK: DE VUELTA EN HET GEHEIM VAN EEN WIELERPOOLTJES-EXPERT
MELD JE NU AAN VOOR DE WIELERORAKEL SUBLEAGUE OP SCORITO
